KOKUNU ÖZLEDİM

Ellili yaşlardayım. Biraz ihmalkarlıktan, biraz da günlük işlerden sıkılıp kendime zaman ayırmak istememden babamla buluşmam uzamıştı. Babamı ziyarete gittiğimde kapıda beni karşılayan babam yaşlılığın duygusallığıyla seslendi. Oğlum gel, gel kokunu özledim. Sarıldım babama. Kollarıyla kavradı sıktı beni. Yumuldu bana. Öptü kokladı. Ciğerlerine çekti kokumu. Bir daha sarıldı. Ben sadece annelerin yavrusunu kokladığını sanırdım. Kokum mu var? Şaşırdım bir an. Eve gidince bende kokusu var mı diye kızıma sarıldım. Babam gibi kokuyordu.

Takvor Teodorosyan 23 Nisan 2013